Ciao tutti,
het doet een beetje vreemd, het typen van mijn laatste blogbericht. Niet vanuit mijn kamer in Padova, maar al thuis... Bizar. Het dringt nog steeds niet helemaal door dat het erop zit, ergens voelt het nog alsof ik morgen weer gewoon in Italië zou kunnen wakkerworden. Maar het is voorbij.
De laatste week... was vreemd. Ik had er heel erg naar uitgekeken, maar uiteindelijk bleek de overgang van bijna twee maanden in de studieboeken zitten naar een week non-stop feest me iets zwaarder te vallen dan verwacht. Kon ik het niet meer aan? :) Niettemin was het een week vol niet te vergeten belevenissen, carnaval (Venetië!), administratief geregel en afscheid... En zelfs de zon die ons de hele tijd gezelschap hield! Een uitgebreide beschrijving van al onze avonturen ga ik hier niet meer neerzetten, maar neem vooral eens een kijkje naar de foto's en geniet mee!
Ik kan afsluiten met de bedenking dat Erasmus iets is wat iedereen eens zou moeten meemaken... Of toch iedereen die het aanspreekt!
Je stelt jezelf in vraag, je gewone leven. Je leert mensen kennen van overal over de wereld. Je wordt op zeer korte tijd de beste vrienden met deze mensen. Je bent socialer dan ooit. Je begint een beeld te krijgen van hoe Fransen, Duitsers, Italianen, Spanjaarden enz ongeveer ineen zitten. Je leert nieuwe buitenlandse lekkernijen en drankjes kennen. Je neemt enkele plaatselijke gewoonten zéér snel over. Je komt op allerlei wondermooie plaatsen en beseft dat je nog làààng niet alles van de wereld gezien hebt. Je krijgt plots de neiging om vanaf nu elke week het (Ryanair-)vliegtuig naar ergens in Europa te nemen, want het voelt al bijna als de trein. Je voelt je plots Europeaan, niet meer enkel Belg of Vlaming. Je transformeert jezelf in het grootste feestbeest ooit, ook al was je daarvoor een heel braaf meisje. ;) Je doet dingen die je anders nooit zou gedaan hebben. Je verbaast jezelf hoe goed je al je "niet te missen" dingen van thuis kan missen en hoe er andere in de plaats komen. Je kan beter alleen zijn. Je bent zelfstandiger. Je staat open voor nieuwe dingen. Je kan nu ook zelf je was, strijk en kuis doen. Je doet niet liever dan allerlei mensen op straat aan te spreken, enkel en alleen maar om de taal te oefenen. Je leert effectief een taal (beter) bij. En nog zoveel meer... Het is een sfeer die onbeschrijflijk en uniek is, en die ik voor niks ter wereld had willen missen!
Het is een cliché, maar in deze voorbije 5 maanden heb ik meer meegemaakt en bijgeleerd dan ik thuis op 2 jaar had kunnen doen. Een dikke dankuwel dus aan iedereen die het mogelijk gemaakt heeft deze ervaring te kunnen meemaken! Het was geweldig.
Per i miei amici Italiani (non so se guardate questo blog a volte, ma non si sa mai... :)) : non so che dire. Era splendido, meraviglioso, incredibile! Anche se gli ultimi giorni forse non ero sempre così allegra, questo tempo con voi mi è piacuto un sacco! Mi mancate già! Ma sapete che non vi dimentirò mai, e che molto probabilmente ci vediamo ancora, magari più presto che pensiamo! Siete sempre benvenuti da me in Belgio! (si si, qui almeno ho una stanza abbastanza grande, dove la gente può venire e che non è kilometri lontano dalla città! ;)) Continuate a fare la festa ovunque, anche fuori di Padova, come un vero Erasmus!! Nella mia testa vi congiungo! May Daou be with you! ;) Un bacione gigante!
Ziezo, dat was het. Het was een plezier om voor jullie te schrijven, en altijd zeer fijn om de reacties te lezen. Ik kijk er al naar uit om jullie nu ook in levende lijve weer terug te zien!
Veel zoenen, en tot gauw,
Marika
